معنی خی بون - جستجوی لغت در جدول جو

خی بون

فرهنگ گویش مازندرانی

خیابان

معبر عمومی در شهرها که مردم از طرفین آن و وسایل نقلیه در وسط آن رفت و آمد می کنند، راه راست و هموار در باغ

فرهنگ فارسی عمید

بی چون

بی مانند، بی نظیر، بی همتا، از صفات باری تعالی

فرهنگ فارسی عمید

خیربوا

هل، درختی کوتاه با گل های ریز سفید شبیه گل باقلا که بیشتر در هندوستان به ثمر می رسد و از سه سالگی به بار می نشیند، میوۀ این درخت که کوچک صنوبری و به اندازۀ بند انگشت با پوست تیره رنگ و دانه های خوش بو که برای خوش بو ساختن برخی از خوراکی ها به کار می رود، هیل، قاقله، شوشمیر، لاچی، هال

هِل، درختی کوتاه با گل های ریز سفید شبیه گل باقلا که بیشتر در هندوستان به ثمر می رسد و از سه سالگی به بار می نشیند، میوۀ این درخت که کوچک صنوبری و به اندازۀ بند انگشت با پوست تیره رنگ و دانه های خوش بو که برای خوش بو ساختن برخی از خوراکی ها به کار می رود، هیل، قاقُلِه، شوشمیر، لاچی، هال

فرهنگ فارسی عمید

ای یون

(یُنْ)

یکی از سرداران آتنی است که اری پیدس درباره وی داستانی نگاشته است و نیز یکی از مورخین و نویسندگان یونان است که در 422 قبل از میلاد درگذشت. (تعلیقات تمدن قدیم ترجمه نصرالله فلسفی)

لغت نامه دهخدا

حیزبون

(حَ زَ)

زال، یعنی زن پیر. (آنندراج) (منتهی الارب) (غیاث از شرح نصاب و کنز) (مهذب الاسماء). حیز بور. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بی چون

بی نظیر و بی مانند، (آنندراج)، بی مثال و بی نظیر و بی شبیه، (ناظم الاطباء)، بی مانند و بی نظیر، (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا